De meeste transitielanden maakten in de vroege jaren negentig gebruik van door belastingen ondersteunde loonnormen in het kader van hun programma's inzake marktliberalisering. Deze paper analyseert hoe een belasting (of subsidie) op ondernemingsniveau op afwijkingen van een vooraf bepaalde loonnorm de werkgelegenheid kan bevorderen door de door de vakbond gepercipieerde arbeidsvraagcurve te laten draaien rond de waarde van de norm. We leiden er de situaties uit af die een positief werkgelegenheidseffect sorteren. We testen het effect van de norm op de lonen uit op een steekproef van Poolse ondernemingen in 1990 en 1991. De gegevens bevestigen het effect van de loonnorm op de positie van de gepercipieerde vraag naar arbeid en het effect van het belastingtarief op de helling ervan.