In deze Working Paper wordt een omstandige en algemeen toegankelijke beschrijving gegeven van de liberalisering van de spoorwegen in België en de drie buurlanden. De Europese liberaliseringsrichtlijnen zijn vaak complex en worden in de verschillende lidstaten op een specifieke wijze geïmplementeerd. Daarom wordt stilgestaan bij de onderliggende drijfveren en economische theorieën van de Europese Commissie om netwerkindustrieën, die vroeger als natuurlijke monopolies werden beschouwd, te laten omschakelen naar concurrerende ondernemingen waarbij infrastructuur en exploitatie worden opgesplitst. Daarna wordt voor België en de ons omringende landen Frankrijk, Duitsland en Nederland gekeken naar de implementatie van de Europese regelgeving. Hieruit blijkt dat er nogal wat verschillen zijn tussen de manier waarop de richtlijnen werden toegepast. Dit komt zowel tot uiting in de wijze waarop de opsplitsing van de infrastructuur en de vervoerdiensten binnen de spoorwegondernemingen werd doorgevoerd als de mate van openstelling van de markt voor goederen- en personenvervoer.